«‘Αυτό που σε καθορίζει ως άνθρωπο είναι τι κάνεις όταν έρχεται η καταιγίδα’ έγραφε ο Αλέξανδρος Δουμάς. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες καταστάσεις μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε τη δύναμη που κρύβεται στον καθέναν από εμάς. Συχνά παραμένει κοιμισμένη, λανθάνουσα, περιμένοντας ακριβώς τη στιγμή που οι δυνάμεις μας αποτυγχάνουν να σπεύσουν σε βοήθεια μας. Υπάρχουν... Continue Reading →

«Αν είσαι αρκετά θαρραλέος για να αφήσεις πίσω οτιδήποτε οικείο -μπορεί να είναι από το σπίτι σου μέχρι τις παλιές σου ενοχές- και να ξεκινήσεις ταξίδι -εξωτερικό ή εσωτερικό- για να βρεις αλήθεια… Αν είσαι αποφασισμένος να θεωρήσεις σημάδι ο,τι σου συμβεί στο ταξίδι... Αν δεχτείς όποιον εμφανιστεί μπροστά σου ως δάσκαλο… Αν είσαι προετοιμασμένος... Continue Reading →

«Πρέπει να ζήσουμε σαν να ήμασταν ελεύθεροι. Παρόλο που δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τη μοίρα, πρέπει να κονταροχτυπηθούμε μαζί της - πρέπει να βουληθουμε τον προορισμό μας να πραγματοποιηθεί. Πρέπει να αγαπήσουμε τη μοίρα μας. Να μετατρέπεις το ‘ήταν να γίνει έτσι’ σε ‘έτσι το θελησα’. Αυτό και μόνο ονομάζω λύτρωση.» Θέατρο οδού Κεφαλληνιας... Continue Reading →

Είναι κι εκείνες οι μέρες που ενώ έχει φως και ζέστη γύρω σου, μοιάζουν να μην μπορούν να φτάσουν μέχρι την ψυχή σου αφήνοντας τη στο σκοτάδι.. Εκείνες οι μέρες που αισθάνεσαι ότι δεν έχεις δύναμη να συνεχίσεις… Εκείνες οι μέρες που όλα μπροστά σου σου φαίνονται βουνό… Εκείνες οι μέρες που ψάχνεις περισσότερα «γιατί»,... Continue Reading →

«Την Άνοιξη αν δεν την βρεις, την φτιάχνεις. Ναι την φτιάχνεις.Κάθε φορά από την αρχή.Όλο και πιο ζωντανή.Όλο και πιο ποτισμένη. Ναι την φτιάχνεις.Με εκείνα τα χρώματα που σημαίνουν αρμονία.Και με εκείνες τις λέξεις που δηλώνουν αρχή. Ναι την φτιάχνεις.Με εκείνο το φως, που μπορεί να σου δώσει Παράδεισο.Και με εκείνα τα λουλούδια που μυρίζουν... Continue Reading →

«Το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης δεν βρίσκεται απλώς στο να μείνεις ζωντανός, αλλά στο να βρεις κάτι για το οποίο θα ζήσεις.» ~Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (11 Νοεμβρίου 1821 - 9 Φεβρουαρίου 1881)

Σε ελεύθερη μετάφραση (το αποτύπωμα που άφησε σε εμένα) : Εύχομαι να διαβάσεις βιβλία που θα σε ταξιδέψουν, που θα σε εμπνεύσουν, που θα σου αφήσουν μια σκέψη μετά την τελευταία σελίδα τους και η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ ξανά ακριβώς ίδια με πριν… Εύχομαι να φιλήσεις κάποιον που πιστεύει ότι είσαι ξεχωριστός,... Continue Reading →

Ελπίδα για ένα καλύτερο χθες… Περίεργη ακούγεται η φράση, έχει μια αντίφαση μέσα της.. Κι όμως πόσες φορές ελπίζουμε σε ένα καλύτερο χθες… Όταν ευχόμαστε να είχαν γίνει κάποια πράγματα διαφορετικά, να είχαμε κάνει άλλες επιλογές, να μας είχαν φερθεί καλύτερα, να είχαμε φερθεί εμείς καλύτερα… Όταν μετανιώνουμε, νιώθουμε ενοχές, βασανίζουμε τον εαυτό μας με... Continue Reading →

Για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, για να βρουμε τι εμείς θελουμε, για να διαμορφώσουμε τη δική μας ζωή, πρέπει να αφήσουμε την πεπατημένη… Να αφήσουμε δηλαδή συνήθειες, σχέδια, ζώνες ασφαλείας, ανθρώπους, και πολλές φορές αυτό το τελευταίο ειδικά δεν θα γίνει χωρίς κάποια σύγκρουση… Εύκολο;; Καθόλου… Γι’αυτό και καθόλου συνηθισμένο… Οι άνθρωποι νιώθουν μια... Continue Reading →

Εύχομαι να ερωτευτείς τη μουσική. Την τέχνη. Τα βιβλία. Τα λουλούδια. Τα χρώματα. Τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού νωρίς το πρωί. Ή του βρεγμένου χώματος μετά από μια ξαφνική φθινοπωρινή μπόρα. Την αλλαγή των εποχών. Τα ηλιοβασιλέματα και τις ανατολές. Τη θάλασσα. Τα τζιτζίκια που τραγουδούν ασταμάτητα το καλοκαίρι. Τη θαλπωρή μπροστά στο αναμμένο τζάκι... Continue Reading →